Eskiden köyün birinde,çok bilge bir çiftçi yaşarmış.Her insan gibi zamanı gelince buda ihtiyarlamış.iyice yaşlandığında ise hastalanıp yatağa düşmüş.artık ölüm döşşeğinde yattığını bilen çiftçi,çocuklarını başına toplamış ve onlara :
-Sevgili yavrularım,şimdi söylüceklerimi iyi dinleyin. Ben yaşlandım. Zamanında bana birşey olursa siz bahçeden kazıp alın diye bahçeye altın gömmüştüm. Bahçede altın var. Ne kadar kazarsanız okadar çabuk bulursunuz. Toprağı alt üst edin, demiş.
Adam demiş demesinede der demez olmuş. İhtiyarın oğulları çok cimri olduğu için hepsi her gece bir birinden gizli bahçeye çıkıp kazmışlar sabahsa bu kadar kazdım birşey çıkmadı diye üzülürlermiş. Sonunda en büyük abi çıkmış ve demişki:
-Kardeşlerim beni dinleyin bahçede altın falan yok. Belliki babam bizlere bir oyun oynamış. toprağı o kadar kazdık, boş bırakmak olmaz, demiş ve başlamışlar bahçeye buğday ekmeye. Bilenler bilirki toprak ne kadar eşilip alt üst olursa verim okadar iyi olur... Neyseki hasat zamanı gelmiş. Bizim çocuklar istemeden de olsa bahçeye altın ekmişler yani o yıl ettikleri karla zengin olmuşlar ve babalarının oyununu anlamışlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder